In de tweede week van januari verwacht je je niet meer aan late kerstcadeaus. Nochtans is hij op 24 december verzonden, mijn brief van de ‘Dienst na verkoop’ van Ariston Thermo Benelux.
‘Wij hebben het genoegen u te informeren dat het jaarlijks onderhoud van uw condensatieketel voorzien is voor 25/1.
Indien deze datum U niet zou passen, gelieve ons hiervan te informeren.
Indien onze technieker ter plaatse zou komen zonder verwittigd te zijn van uw aanwezigheid, zullen wij ons genoodzaakt zien om zijn verplaatsingskosten aan te rekenen.’
Drie keer moet ik de tekst herlezen, vooraleer ik begrijp dat dit geen vergissing, maar simpelweg een opdringerig staaltje ‘proactieve klantenwerving’ is.
Stel je voor dat je voor langere tijd met vakantie bent geweest en je brievenbus bij thuiskomst ziet uitpuilen door achterstallige facturen van verplaatsingskosten die horen bij diensten waar je nooit om hebt gevraagd, en zijn uitgevoerd door bedrijven waarvan je niet eens klant bent.
Een toestel kopen is namelijk één ding. Iets heel anders is het wanneer je dat ding dan ook automatisch de rest van z’n levensduur moet laten onderhouden door de verkoper. Op tijdstippen die hij zelf kiest. Ahum. Ik weersta met moeite de impuls om voor alle zekerheid de aankoopbewijzen van mijn elektrische tandenborstel, haardroger en wasmachine te checken.
Stel je voor dat zo’n brief met de post verloren gaat en de wasmachinetechnicus plots voor je deur staat voor het jaarlijks onderhoud. Je zal zien dat je net op dat moment bezig bent een vracht vuile was in de trommel te stouwen, waardoor die man brutaal zegt: ‘Ja, mevrouwtje, ik zie dat het drìngend tijd was voor onderhoud!’
Nee, die onderhoudstruc is duidelijk gespeend van iedere commerciële deontologie. Wellicht hebben ze bij Ariston massa’s reizende technici in dienst, die hun dagen vullen met dagtrips doorheen het hele land om op zelfgekozen data te verschijnen op plekken waar niemand om hun aanwezigheid heeft gevraagd. Af en toe de pech hebben dat er toch iemand thuis blijkt te zijn, is vast een verwaarloosbaar nadeel vergeleken met de sightseeingkilometers die je de afwezigen kan aanrekenen.
Als rondrijden je loopbaanambitie is, dan moet je buschauffeur worden, dat is wat ik ervan denk. En zelfs bij De Lijn hadden ze al veel sneller begrepen dat het weinig zin heeft om bussen leeg te laten rondrijden op onpopulaire trajecten. Waardoor ‘de belbus’ in het leven werd geroepen.
Zou misschien ook het concept van ‘de beltechnicus’ dan geen geweldig idee zijn? Ik kan me alvast voorstellen dat het een groot succes zou zijn. Zo’n vakman die metéén opduikt wanneer je hem nodig hebt, kan je je dat inbeelden! Als die dan ook nog op een door jou gekozen tijdstip het door jou gekozen toestel komt herstellen, dan ben je zo gelukkig dat je met plezier verplaatsingskosten van Knokke tot Virton betaalt.
Stiekem vraag ik me af hoeveel van die bedrijven er zo zijn, en of dat betekent dat het slechts een kwestie van tijd is vooraleer een hele horde geïnteresseerden mijn condensatieketel weet te vinden.
Je zou bijna gaan geloven dat er diamant, cocaïne of een fortuin aan zwart geworden bankbiljetten in dat ding verstopt zitten.
Geen wonder dat ze in de brief schrijven:
‘Wij herinneren u eraan dat uw aanwezigheid verplicht is gedurende de hele prestatie van onze technieker.’
Veel vertrouwen hebben ze kennelijk niet in hun personeel.
Is het misschien zo’n kerel met een enkelband? ga je dan spontaan denken. Of een ex-straatwerker van de gemeente, die alleen onder supervisie de handen uit de mouwen steekt?
De duur van de prestatie wordt evenmin vermeld. Als het even tegen zit, draait dat onderhoud uit op een heuse gijzeling waarbij je zelf drie dagen forfait moet geven op je werk. Zelfs de Proximus-werkmannen deden me dat de afgelopen week niet aan. Nee, die konden het netjes zelf. Wàt precies, is me nog niet duidelijk, maar in ieder geval waren ze erg zelfstandig.
De hele tijd aanwezig moeten zijn tijdens de werkzaamheden van een ander, lijkt niet erg efficiënt. Alvast niet in het vak van onderhoudstechnicus.
Voor andere beroepen daarentegen, kan je dat dan weer wel helemaal verstaan.
Van een pedicure aanvaard je het meteen dat ze haar werk niet kan doen bij een klant die voor een uurtje de benen heeft genomen. En ook over je tandarts kan je moeilijk zeggen dat hij zich er meestal met slordig werk vanaf maakt en dus een tandje bij moet steken als je er zelf niet bent. Zelfs een kapper zit met de handen in het haar – dat van hemzelf dan – als zijn klanten plots hun permanentjes via een webshop denken te kunnen bestellen.
Terwijl dat allemaal perfect te begrijpen valt, is het voor andere beroepen ondenkbaar dat de klant tijdens het hele productieproces van zijn eindproduct aanwezig zou moeten zijn. Een mens zou zowaar hele nachten bij z’n bakker moeten kamperen tot zijn ontbijtcroissantje eindelijk uit de oven schuift. En hij zou beslist twee keer nadenken voordat hij nog een kippenei kocht.
Wat dat voor een auteur zou betekenen, is een ander verhaal. En wel ééntje dat behoorlijk lang kan uitvallen. Maar met de warmte van al die lieve lezers over de vloer, zou ik mijn condensatieketel meteen als reservestuk aan mijn ‘beltechnicus’ doneren. Zonder verplaatsingskosten!
‘Wij hebben het genoegen u te informeren dat het jaarlijks onderhoud van uw condensatieketel voorzien is voor 25/1.
Indien deze datum U niet zou passen, gelieve ons hiervan te informeren.
Indien onze technieker ter plaatse zou komen zonder verwittigd te zijn van uw aanwezigheid, zullen wij ons genoodzaakt zien om zijn verplaatsingskosten aan te rekenen.’
Drie keer moet ik de tekst herlezen, vooraleer ik begrijp dat dit geen vergissing, maar simpelweg een opdringerig staaltje ‘proactieve klantenwerving’ is.
Stel je voor dat je voor langere tijd met vakantie bent geweest en je brievenbus bij thuiskomst ziet uitpuilen door achterstallige facturen van verplaatsingskosten die horen bij diensten waar je nooit om hebt gevraagd, en zijn uitgevoerd door bedrijven waarvan je niet eens klant bent.
Een toestel kopen is namelijk één ding. Iets heel anders is het wanneer je dat ding dan ook automatisch de rest van z’n levensduur moet laten onderhouden door de verkoper. Op tijdstippen die hij zelf kiest. Ahum. Ik weersta met moeite de impuls om voor alle zekerheid de aankoopbewijzen van mijn elektrische tandenborstel, haardroger en wasmachine te checken.
Stel je voor dat zo’n brief met de post verloren gaat en de wasmachinetechnicus plots voor je deur staat voor het jaarlijks onderhoud. Je zal zien dat je net op dat moment bezig bent een vracht vuile was in de trommel te stouwen, waardoor die man brutaal zegt: ‘Ja, mevrouwtje, ik zie dat het drìngend tijd was voor onderhoud!’
Nee, die onderhoudstruc is duidelijk gespeend van iedere commerciële deontologie. Wellicht hebben ze bij Ariston massa’s reizende technici in dienst, die hun dagen vullen met dagtrips doorheen het hele land om op zelfgekozen data te verschijnen op plekken waar niemand om hun aanwezigheid heeft gevraagd. Af en toe de pech hebben dat er toch iemand thuis blijkt te zijn, is vast een verwaarloosbaar nadeel vergeleken met de sightseeingkilometers die je de afwezigen kan aanrekenen.
Als rondrijden je loopbaanambitie is, dan moet je buschauffeur worden, dat is wat ik ervan denk. En zelfs bij De Lijn hadden ze al veel sneller begrepen dat het weinig zin heeft om bussen leeg te laten rondrijden op onpopulaire trajecten. Waardoor ‘de belbus’ in het leven werd geroepen.
Zou misschien ook het concept van ‘de beltechnicus’ dan geen geweldig idee zijn? Ik kan me alvast voorstellen dat het een groot succes zou zijn. Zo’n vakman die metéén opduikt wanneer je hem nodig hebt, kan je je dat inbeelden! Als die dan ook nog op een door jou gekozen tijdstip het door jou gekozen toestel komt herstellen, dan ben je zo gelukkig dat je met plezier verplaatsingskosten van Knokke tot Virton betaalt.
Stiekem vraag ik me af hoeveel van die bedrijven er zo zijn, en of dat betekent dat het slechts een kwestie van tijd is vooraleer een hele horde geïnteresseerden mijn condensatieketel weet te vinden.
Je zou bijna gaan geloven dat er diamant, cocaïne of een fortuin aan zwart geworden bankbiljetten in dat ding verstopt zitten.
Geen wonder dat ze in de brief schrijven:
‘Wij herinneren u eraan dat uw aanwezigheid verplicht is gedurende de hele prestatie van onze technieker.’
Veel vertrouwen hebben ze kennelijk niet in hun personeel.
Is het misschien zo’n kerel met een enkelband? ga je dan spontaan denken. Of een ex-straatwerker van de gemeente, die alleen onder supervisie de handen uit de mouwen steekt?
De duur van de prestatie wordt evenmin vermeld. Als het even tegen zit, draait dat onderhoud uit op een heuse gijzeling waarbij je zelf drie dagen forfait moet geven op je werk. Zelfs de Proximus-werkmannen deden me dat de afgelopen week niet aan. Nee, die konden het netjes zelf. Wàt precies, is me nog niet duidelijk, maar in ieder geval waren ze erg zelfstandig.
De hele tijd aanwezig moeten zijn tijdens de werkzaamheden van een ander, lijkt niet erg efficiënt. Alvast niet in het vak van onderhoudstechnicus.
Voor andere beroepen daarentegen, kan je dat dan weer wel helemaal verstaan.
Van een pedicure aanvaard je het meteen dat ze haar werk niet kan doen bij een klant die voor een uurtje de benen heeft genomen. En ook over je tandarts kan je moeilijk zeggen dat hij zich er meestal met slordig werk vanaf maakt en dus een tandje bij moet steken als je er zelf niet bent. Zelfs een kapper zit met de handen in het haar – dat van hemzelf dan – als zijn klanten plots hun permanentjes via een webshop denken te kunnen bestellen.
Terwijl dat allemaal perfect te begrijpen valt, is het voor andere beroepen ondenkbaar dat de klant tijdens het hele productieproces van zijn eindproduct aanwezig zou moeten zijn. Een mens zou zowaar hele nachten bij z’n bakker moeten kamperen tot zijn ontbijtcroissantje eindelijk uit de oven schuift. En hij zou beslist twee keer nadenken voordat hij nog een kippenei kocht.
Wat dat voor een auteur zou betekenen, is een ander verhaal. En wel ééntje dat behoorlijk lang kan uitvallen. Maar met de warmte van al die lieve lezers over de vloer, zou ik mijn condensatieketel meteen als reservestuk aan mijn ‘beltechnicus’ doneren. Zonder verplaatsingskosten!
RSS Feed