Katrien Van Effelterre
  • Home
    • Contact
  • Thrillers
    • Onder Controle
    • Doodsengel
    • Restafval
    • Levend aas
    • Vossenspoor
  • Romans
    • De Ondraaglijke Zwaarte van het Geluk
  • Managementboeken
    • De man die nergens iets over te zeggen had
  • Blog

Stichtelijke woorden van Doctor Love

3/19/2016

0 Reacties

 
Foto
Blind daten is passé. Wist je dat nog niet? Als je echt hip wil zijn, dan moet je een flinke stap verder durven gaan. Je moet meteen in de huwelijksboot stappen met iemand die je nog nooit hebt gezien. In het tv-programma ‘Blind getrouwd’ worden mannen en vrouwen door de wetenschap met elkaar gematcht, waarna ze meteen in het stadhuis moeten verschijnen.
 
Relatiecoaches hebben er hun bedenkingen bij. Al zeker als de motivatie is gelinkt aan de tikkende biologische klok. Geef toe, met een tijdbom in je buurt, wordt het moeilijk om nog logisch na te denken. Dan raken de meest lachwekkende stichtelijke woorden plots in de aanbieding!
 
‘Ik ben een echte levensgenieter. Ik ben sportief, sociaal en hou van reizen. Nu ik al een groot stuk van de wereld heb gezien en allerlei gekke dingen heb gedaan, heb ik voor mezelf besloten dat het stilaan tijd wordt om me te settelen en een gezin te stichten. Ik ben op zoek naar…’
 
“Stop stop stooóp. Begin maar weer van nul. Na zo’n intro wil níemand weten waarnaar jij op zoek bent. Ik weet het wel, datingprofielen staan vol onzin. Maar daarom hoef jij daar nog niet aan mee te doen”,  zegt een relatiecoach op een grauwe maartse middag resoluut.
“Hoezo?” vraagt de jongeman.
“Je hoeft toch geen genie te zijn om tussen de regels te lezen wat er echt staat. ‘Een echte levensgenieter die allerlei gekke dingen heeft gedaan’, wat betekent dat? Dat je een losbol bent, die geen job en geen huis heeft. Die over heel de wereld een beetje ‘sociaal’ is geweest en er dus maar wat op los heeft ge…
Ahum, ‘geleefd’. En nu zoek je het gezellige comfort van een huisje, een vrouw die op je zit te wachten, en die ook nog bereid is om met jou in een kweekprogramma te stappen.”
 
Ze ziet de boze blik van de jongeman en weet dat ze moet stoppen. Voor vandaag. Anders belandt de arme kerel met zijn stichtelijke ambities nog in een gesticht.
 
Maar hoewel ze grammaticaal correct zijn, gebruik je sommige woordcombinaties beter niet als je imago je lief is. 
Iemand sticht brand. Iemand sticht vrede. Maar een gezin? Nee, dat ‘sticht’ je niet. En al helemaal niet via een datingsite. De kerel lijkt zo wel een nobele missionaris die eerst de hele wereld heeft rondgereisd om arme kindertjes te helpen, en dan heeft besloten om voortaan een sedentair bestaan te leiden en een nieuwe volksstam te gaan onderhouden.
 
Nee hoor. Een stichting is ‘een organisatie die erop is gericht een bepaald doel te verwezenlijken, dat een ideële of sociale strekking heeft’. Dan is het helemaal prima. Zo zijn er de Koning Boudewijnstichting en de Stichting Alzheimer Onderzoek. En in het noorden kan het zelfs nog een stuk hipper met Stichting Kinderpostzegels Nederland, Stichting Opkikker en Stichting Hart en Vaat. Dat laatste heeft zelfs een ‘Hart & Vaatcafé’. Dat zal de jongeman met z’n datingprofiel misschien wel interesseren.
“Waar heb jij je vrouw leren kennen?”
“In het Hart & Vaatcafé!”
“Oh… Leuk!”
 
“Als je eerlijk wil zijn, lieve jongen, zal je ook moeten toegeven dat het nogal verwaand is om de mannelijke bijdrage tot voortplanting als iets ‘stichtelijks’ te beschouwen. Er is helemaal niks vrooms aan. En als het dat wel is, dan deugt het helemààl niet!… Schrijf een nieuw profiel dat wat minder euh… ‘stichtelijk’ klinkt, en dan praten we verder!”


0 Reacties

A bloody scene

3/2/2016

0 Reacties

 
Foto
Spruitjes zijn gezond. Of je dat nu als kind hebt verdrongen of niet, als je eerlijk bent met jezelf dan weet je dat. Ze bevatten bijna alle vitamines van het alfabet, en daarbovenop ook nog eens een hele mineralenwinkel aan kalium, ijzer, fosfor, mangaan, en nog meer van dat fraais. Maar wat met geen middelen te verdringen valt, is de onloochenbare stank die ze verspreiden wanneer je ze hebt klaargemaakt. Iedere zichzelf respecterende huisvrouw weet het: nadat je spruitjes of andere koolsoorten hebt bereid, ontvang je geen gasten als je sociaal netwerk je lief is. Je weet immers zeker wat ze dan zouden zeggen: “Ja, het was er gezellig, en het is een toffe madam. Maar die geur die daar hing… Geen idee wat dat was, maar het stonk verschrikkelijk!”

Deze ongeschreven regel in etiquetteland indachtig, at ik mijn winterse portie spruitjes vanavond niet in de woonkamer. Er zou namelijk nog een lieve buurvrouw langskomen om drie van mijn boeken die ze had gekocht, te laten signeren. 
Iedere keer wanneer een mens snel en efficiënt wil zijn, heeft dat gewoonlijk een averechts effect. Zo ook vanavond. Niet gewend aan dat andere plekje, en ondertussen ook nog vlotjes een mail beantwoordend, werd ik door mijn wijnglas zomaar onverwachts op een eerbiedige buiging getrakteerd. Zo’n beetje als de paus die de grond kust, en dan vijf vierkante meter kasseien met zijn witte gewaad bedekt. 
Alleen was het geen witte wijn, maar rode. En zei ik daarna ook geen ‘Amen’, maar iets dat niet in de bijbel staat. 

Ik kon een complete eerbiedige val van het glas nog net verhinderen door het ding bij de voet te pakken. Maar door die reflex schrok de heilige kelk dan weer en proestte het uit. Van humor of ontzetting, wie zal het zeggen? 
Je kan al raden dat daardoor tafelblad, witte tafelpoten, vloer en crèmekleurig behang gezegend werden met royale spatten rode wijn. 
Als de geur mijn onschuld niet had verraden, zou iedereen het tafereel met een bloederige misdaad hebben verbonden. 
Zo reëel had de buurvrouw de crimescene van haar signeersessie vast niet verwacht, bedacht ik bij de spurt naar de keukenrol.

De plaats delict is nu weer schoon. 
En de buurvrouw heeft niets gemerkt van de haastig weggepoetste sporen van de misdaad. Denk ik ten minste. 
Want het moet wel gezegd dat ze nog een keer is teruggekomen. Omdat ze iets vergeten was, zei ze.
“Nu moet je je ogen dichtdoen”, zei ze toen ze voor me stond. 
En natuurlijk denkt iedere gewetensvolle schuldige dan: nu komt het tòch nog uit!
Het volgende moment verspreidde zich een meiklokjesgeur in mijn neus en kreeg ik zowaar nog een cadeautje ook. Op zoveel geluk had ik niet durven rekenen. 
Dankjewel Tina!
0 Reacties

    Auteur

    Katrien Van Effelterre
    °1979, Diest

    Archief

    November 2020
    September 2020
    Augustus 2020
    Juli 2020
    Juni 2020
    Mei 2020
    April 2020
    Maart 2020
    Februari 2020
    Januari 2020
    Augustus 2019
    April 2017
    September 2016
    Juni 2016
    Mei 2016
    April 2016
    Maart 2016
    Februari 2016
    Januari 2016
    December 2015
    Augustus 2015
    April 2015
    Maart 2015
    November 2014
    September 2014
    Juli 2014
    Mei 2014
    April 2014
    Maart 2014
    Februari 2014
    Januari 2014

    Categorieën

    Alles

    RSS-feed