“Een heer van rond de dertig jaar, die zegt dat hij een heel landgoed bezit, zou graag willen huwen met een jongedame die een vermogen heeft van ongeveer 3000 pond.”
Zo klonk de eerste echte contactadvertentie in 1695 in het Verenigd Koninkrijk (*)
Het moet gezegd: eerlijk was de kerel beslist! En in 2016 levert het ons een geamuseerde glimlach op.
Maar niet getreurd: ook de online datingsites van vandaag hoeven niet onder te doen als het gaat om verbaal genot of inspiratie voor een auteur die geboeid is door de menselijke natuur.
Een advocaat die ermee opschept heel goed z’n boterham te verdienen met z’n verbale talent, schrijft: ‘misschien ligt het aan de komst van de lente, maar ik ben dringend toe aan een verfrissende ontmoeting.’
Tja. ‘Veel succes!’ zeg je dan.
Zeker als er na een beleefde weigering staat: ‘Waarom niet? Ik ga je echt niet verkrachten tijdens een lunch. Ik doe dit ongeveer elke middag met mannen of vrouwen.’
Ahum… Wàt precies, lunchen of verkrachten?
Of wat dacht je van een dokter die niet zonder schaamte bekent net een relatie te zijn begonnen met één van zijn patiënten? Of een musicus die nog getrouwd blijkt te zijn en overweegt het huis achter het zijne erbij te kopen zodat zijn echtgenote daar kan gaan wonen en de kinderen handig heen en weer kunnen rennen tussen pa en ma? En is dat minder erg of net erger dan een jongeman die zonder schroom toegeeft nog bij zijn ‘moeke’ te wonen en haar in te schakelen voor de screening van zijn mogelijke relatiekandidaten? “Mijn moeder kent me immers het best.”
Er zijn ook de stalkers, die je proberen om te kopen met twee concerttickets die ze ‘toevallig’ op de kop hebben kunnen tikken. Als ze je daarmee niet lijmen, komen ze met ‘ik trakteer je op een etentje’ en het inslaan van een grimmiger pad. ‘Je moet genieten van het leven.’ Je hoeft geen genie te zijn om te snappen dat dat betekent: stop met protesteren en laat mij genieten van jou. Dan stopt de communicatie of wordt ze agressief. En wat met de Britse Michelle Thomas, die na een paar leuke afspraakjes onverholen te horen kreeg dat ze te dik was bevonden, en er vervolgens een blog over schreef die viraal ging?
Eén ding is zeker. Saai is het alvast niet. Als je met een landgoed of een vermogen van 3000 pond geen perfecte date vindt, dan heb je in ieder geval toch een keer hartelijk kunnen lachen!
Of… moeten we nu net bang worden?
Stay tuned for my next blog.
Je kan niet zeggen dat je niet gewaarschuwd bent.
#Levendaas
* (Bron: Ben Creemers, Het internet als huwelijksbureau. Datingsites in België: een onderzoek)
Zo klonk de eerste echte contactadvertentie in 1695 in het Verenigd Koninkrijk (*)
Het moet gezegd: eerlijk was de kerel beslist! En in 2016 levert het ons een geamuseerde glimlach op.
Maar niet getreurd: ook de online datingsites van vandaag hoeven niet onder te doen als het gaat om verbaal genot of inspiratie voor een auteur die geboeid is door de menselijke natuur.
Een advocaat die ermee opschept heel goed z’n boterham te verdienen met z’n verbale talent, schrijft: ‘misschien ligt het aan de komst van de lente, maar ik ben dringend toe aan een verfrissende ontmoeting.’
Tja. ‘Veel succes!’ zeg je dan.
Zeker als er na een beleefde weigering staat: ‘Waarom niet? Ik ga je echt niet verkrachten tijdens een lunch. Ik doe dit ongeveer elke middag met mannen of vrouwen.’
Ahum… Wàt precies, lunchen of verkrachten?
Of wat dacht je van een dokter die niet zonder schaamte bekent net een relatie te zijn begonnen met één van zijn patiënten? Of een musicus die nog getrouwd blijkt te zijn en overweegt het huis achter het zijne erbij te kopen zodat zijn echtgenote daar kan gaan wonen en de kinderen handig heen en weer kunnen rennen tussen pa en ma? En is dat minder erg of net erger dan een jongeman die zonder schroom toegeeft nog bij zijn ‘moeke’ te wonen en haar in te schakelen voor de screening van zijn mogelijke relatiekandidaten? “Mijn moeder kent me immers het best.”
Er zijn ook de stalkers, die je proberen om te kopen met twee concerttickets die ze ‘toevallig’ op de kop hebben kunnen tikken. Als ze je daarmee niet lijmen, komen ze met ‘ik trakteer je op een etentje’ en het inslaan van een grimmiger pad. ‘Je moet genieten van het leven.’ Je hoeft geen genie te zijn om te snappen dat dat betekent: stop met protesteren en laat mij genieten van jou. Dan stopt de communicatie of wordt ze agressief. En wat met de Britse Michelle Thomas, die na een paar leuke afspraakjes onverholen te horen kreeg dat ze te dik was bevonden, en er vervolgens een blog over schreef die viraal ging?
Eén ding is zeker. Saai is het alvast niet. Als je met een landgoed of een vermogen van 3000 pond geen perfecte date vindt, dan heb je in ieder geval toch een keer hartelijk kunnen lachen!
Of… moeten we nu net bang worden?
Stay tuned for my next blog.
Je kan niet zeggen dat je niet gewaarschuwd bent.
#Levendaas
* (Bron: Ben Creemers, Het internet als huwelijksbureau. Datingsites in België: een onderzoek)
RSS Feed