(Column verschenen op Hebban.nl)
Datingsites zijn de perfecte plekken om een sociopaat aan de haak te slaan. Of omgekeerd. Want het aas ben jij. Datingapps en -sites blijken steeds vaker het medium voor criminaliteit te zijn.[1]
Toeval? Helemaal niet.
Menig sociopaat is gek op datingsites, want daar krijgt hij al zijn selectiecriteria op een zilveren schoteltje aangereikt in jouw profiel. Je omschrijft immers met veel toewijding wie je bent, waar je van houdt, wat je hobbies en interesses zijn, en wat jij zoekt in een partner. Een foto maakt het plaatje helemaal compleet. Sommige sociopaten schrijven hun profiel precies zo dat het perfect matcht met het jouwe. En dan… lijkt je prins op het witte paard plots op te duiken uit het niets.[2]
Wat een romantische Charlotte Brontë-revival zou kunnen zijn, draait dan meestal uit op een thriller.
Dat het niet altijd om fictie gaat, weet Katrien Van Effelterre, auteur van het net van de pers gerolde Levend aas. Haar inspiratie voor dit boek ontstond toen ze op een druilerige dag in Brussel de trein nam. Het was zo’n dag waarop ze hongerde naar een goed verhaal. En toch niet voorbereid was op wat er dan kwam. Ze raakte aan de praat met een vroegere schoolvriendin die via een datingsite op zoek was naar een vriend.
“En? Hoe ging dat dan? Heb je iemand leren kennen?” vroeg ze gretig.
“Ja”, zei de vriendin, “er was een leuke man met wie ik een paar keer op restaurant ben geweest.”
“Wat geweldig!”
“Ja, zo voelde het ook! Hij was knap en we konden goed met elkaar praten. Het was echt gezellig, en dus wou ik hem wel blijven zien.”
Maar dan kwam het.
De schoolvriendin deed het. Dat ene ding dat vroeger om evidente redenen ‘not done’ was, maar tegenwoordig heel normaal is.
Ze googelde hem.
De eerste keer oppervlakkig, maar na een paar dates wat grondiger.
Ze hield haar adem in terwijl ze las wat er stond.
Natuurlijk wist ze niet zeker of hij het was. Zo uitzonderlijk was zijn naam immers niet. Maar het palmares van de man uit het online artikel was dat des te meer. Hij had voor het assisenhof terechtgestaan. Net zoals aan het hof van de koning beland je daar niet zomaar. Deze man had na een banaal auto-ongevalletje de bestuurster van de andere auto zwaar toegetakeld en voor dood achtergelaten in het kanaal. Gelukkig was het slachtoffer een goede zwemster en kon ze aan boord van een schip klimmen, waardoor ze het incident overleefde. De dader werd gevat en moest naar de gevangenis.
Ze kon het zich niet voorstellen. Na die leuke uren kon ze het zich echt niet voorstellen dat haar date die man zou kunnen zijn. Maar nog minder kon ze zich voorstellen dat ze nog gezellige avondjes met hem zou doorbrengen zonder geruststelling te krijgen over dat gruwelverhaal.
Uitendelijk legde ze de waarheid op tafel en confronteerde de man met wat ze had gelezen.
“Ja, dat was ik.”
Ze wist niet waar ze het had.
Zijn eerlijkheid was bijzonder ontwapenend. Bijzonder tout court. Maar hoewel zij stellig in het goede van iedere mens geloofde, vond ze het toch beter om geen nieuwe date meer te plannen.
Misschien zat haar brevet van 1500 meter schoolslag wel te ver onder het stof…
Impressed?
Dat was Katrien Van Effelterre ook. Nog diezelfde week begon ze te schrijven aan Levend aas, het eerste deel van een misdaadreeks die een inhaalbeweging moet zijn voor de vrouwelijke Vlaamse thrillerliteratuur. Levend aas is sterk als vrouwelijke thriller omdat het een boek is waarin vrouwen geen manwijven hoeven te zijn om een moordonderzoek op te lossen. Het vrouwelijke hoofdpersonage dat ze neerzet, wordt net sterker door het blootleggen van haar kwetsbare kant en haar honger naar ware liefde. In het bevechten van hun eigen demonen op het intieme terrein van familie, relaties, liefde, trouw en ontrouw komen de vrouwelijke personages beangstigend dicht bij de menselijke psyche die in staat is tot iedere daad. Ook een misdaad. De Esther Verhoefs en Marion Pauws uit boekenland weten dat.
Met haar thrillers wil Katrien Van Effelterre meer doen dan doden met daders verbinden. Boeken gaan over het leven. En dat zit godzijdank vol met èchte mannen en èchte vrouwen. Voor haar mogen verhalen dus best een ode zijn aan de authenticiteit. Ook als die billen en borsten heeft en soms tranen met tuiten huilt!
Maar dan beter niet in de buurt van een kanaal.
https://www.hebban.nl/artikelen/license-to-kill
[1] Timothy Junes, 11 januari 2016
[2] bron: http://datingasociopath.com/sociopath-character-traits/cunning-and-manipulative/i-love-you/online-dating-dangers/
Datingsites zijn de perfecte plekken om een sociopaat aan de haak te slaan. Of omgekeerd. Want het aas ben jij. Datingapps en -sites blijken steeds vaker het medium voor criminaliteit te zijn.[1]
Toeval? Helemaal niet.
Menig sociopaat is gek op datingsites, want daar krijgt hij al zijn selectiecriteria op een zilveren schoteltje aangereikt in jouw profiel. Je omschrijft immers met veel toewijding wie je bent, waar je van houdt, wat je hobbies en interesses zijn, en wat jij zoekt in een partner. Een foto maakt het plaatje helemaal compleet. Sommige sociopaten schrijven hun profiel precies zo dat het perfect matcht met het jouwe. En dan… lijkt je prins op het witte paard plots op te duiken uit het niets.[2]
Wat een romantische Charlotte Brontë-revival zou kunnen zijn, draait dan meestal uit op een thriller.
Dat het niet altijd om fictie gaat, weet Katrien Van Effelterre, auteur van het net van de pers gerolde Levend aas. Haar inspiratie voor dit boek ontstond toen ze op een druilerige dag in Brussel de trein nam. Het was zo’n dag waarop ze hongerde naar een goed verhaal. En toch niet voorbereid was op wat er dan kwam. Ze raakte aan de praat met een vroegere schoolvriendin die via een datingsite op zoek was naar een vriend.
“En? Hoe ging dat dan? Heb je iemand leren kennen?” vroeg ze gretig.
“Ja”, zei de vriendin, “er was een leuke man met wie ik een paar keer op restaurant ben geweest.”
“Wat geweldig!”
“Ja, zo voelde het ook! Hij was knap en we konden goed met elkaar praten. Het was echt gezellig, en dus wou ik hem wel blijven zien.”
Maar dan kwam het.
De schoolvriendin deed het. Dat ene ding dat vroeger om evidente redenen ‘not done’ was, maar tegenwoordig heel normaal is.
Ze googelde hem.
De eerste keer oppervlakkig, maar na een paar dates wat grondiger.
Ze hield haar adem in terwijl ze las wat er stond.
Natuurlijk wist ze niet zeker of hij het was. Zo uitzonderlijk was zijn naam immers niet. Maar het palmares van de man uit het online artikel was dat des te meer. Hij had voor het assisenhof terechtgestaan. Net zoals aan het hof van de koning beland je daar niet zomaar. Deze man had na een banaal auto-ongevalletje de bestuurster van de andere auto zwaar toegetakeld en voor dood achtergelaten in het kanaal. Gelukkig was het slachtoffer een goede zwemster en kon ze aan boord van een schip klimmen, waardoor ze het incident overleefde. De dader werd gevat en moest naar de gevangenis.
Ze kon het zich niet voorstellen. Na die leuke uren kon ze het zich echt niet voorstellen dat haar date die man zou kunnen zijn. Maar nog minder kon ze zich voorstellen dat ze nog gezellige avondjes met hem zou doorbrengen zonder geruststelling te krijgen over dat gruwelverhaal.
Uitendelijk legde ze de waarheid op tafel en confronteerde de man met wat ze had gelezen.
“Ja, dat was ik.”
Ze wist niet waar ze het had.
Zijn eerlijkheid was bijzonder ontwapenend. Bijzonder tout court. Maar hoewel zij stellig in het goede van iedere mens geloofde, vond ze het toch beter om geen nieuwe date meer te plannen.
Misschien zat haar brevet van 1500 meter schoolslag wel te ver onder het stof…
Impressed?
Dat was Katrien Van Effelterre ook. Nog diezelfde week begon ze te schrijven aan Levend aas, het eerste deel van een misdaadreeks die een inhaalbeweging moet zijn voor de vrouwelijke Vlaamse thrillerliteratuur. Levend aas is sterk als vrouwelijke thriller omdat het een boek is waarin vrouwen geen manwijven hoeven te zijn om een moordonderzoek op te lossen. Het vrouwelijke hoofdpersonage dat ze neerzet, wordt net sterker door het blootleggen van haar kwetsbare kant en haar honger naar ware liefde. In het bevechten van hun eigen demonen op het intieme terrein van familie, relaties, liefde, trouw en ontrouw komen de vrouwelijke personages beangstigend dicht bij de menselijke psyche die in staat is tot iedere daad. Ook een misdaad. De Esther Verhoefs en Marion Pauws uit boekenland weten dat.
Met haar thrillers wil Katrien Van Effelterre meer doen dan doden met daders verbinden. Boeken gaan over het leven. En dat zit godzijdank vol met èchte mannen en èchte vrouwen. Voor haar mogen verhalen dus best een ode zijn aan de authenticiteit. Ook als die billen en borsten heeft en soms tranen met tuiten huilt!
Maar dan beter niet in de buurt van een kanaal.
https://www.hebban.nl/artikelen/license-to-kill
[1] Timothy Junes, 11 januari 2016
[2] bron: http://datingasociopath.com/sociopath-character-traits/cunning-and-manipulative/i-love-you/online-dating-dangers/